Pedrouzo naar Santiago
Wij zijn aangekomen, 22 km
Onderweg geen bijzondere etappe om te lopen. Miezer regen, maar toen wij in de buurt van Santiago aankwamen hoorden wij in de verte het klaroen geschal. Helicopters van de televisie hadden ons al waargenomen, vrouwen in witte gewaden strooiden rozen bladeren voor ons, boden gouden kelken aan met koude witte wijn, duizenden witte duiven stegen op uit de wierookwolken, de klokken van de kerken beierden en wij werden met een gouden koets getrokken door acht witte paarden naar het kantoor van de pelgrims gebracht waar de bisschop ons de oorkonde overhandigde en wij hoefden niet meer dan twee uur in een rij wachten in de miezerregen om onze oorkonde te krijgen.
Ik ben dankbaar dat mijn zus Ineke en haar man Johannes dit voor mij hebben georganiseerd en ik zal hen vanavond op een eenvoudige doch voedzame maaltijd trakteren.
Op de foto bij het bord van Santiago zijn nog rozen bladeren te zien, meegenomen door lieve zusje uit Keulen.
Totaal zal het wel zo'n 275 km geweest zijn een analyse over kosten en logistiek zal ik nog schrijven, maar nu aan de vleespotten.
Ik kan iedereen deze wandeling aan bevelen, goed trainen van te voren en de juiste kleding en schoeisel is het advies.
Adios
Enrique
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
woensdag 30 april 2014
dinsdag 29 april 2014
Castaneda naar Pedrouzo
Castaneda naar Pedrouzo
27.2 km gelopen, de hele dag miezer weer. Dus de regen kleding aan. Weinig foto's te nemen. Je ziet wel wel dat het landschap aan het veranderen is. Palmen, Agaven, cactus, Eucalyptus bossen met heerlijk geurende bladeren. Het zijn hele hoge rechte bomen welke hun bast aflaten vallen. Bijzonder om door zo'n bos heen te lopen.
Gisteravond in een cafe voetbalwedstrijd gezien München - Madrid. Met veel Spanjaarden en ook Duitsers. Ik was natuurlijk ook pro Duits, maar dat heeft niet geholpen dik verloren met 0 - 4.
Trouwens was wel weer prettig deze dagen Duits te spreken, een rijke taal . Johannes zei eens dass ist doch Märchenhaft nou dat klinkt toch sprookjesachtig.
Zusje vindt dat ik ben gaan lopen als een ..... ?
Op naar Santiago nog een kleine 20 km, de laatste stempel halen.
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
27.2 km gelopen, de hele dag miezer weer. Dus de regen kleding aan. Weinig foto's te nemen. Je ziet wel wel dat het landschap aan het veranderen is. Palmen, Agaven, cactus, Eucalyptus bossen met heerlijk geurende bladeren. Het zijn hele hoge rechte bomen welke hun bast aflaten vallen. Bijzonder om door zo'n bos heen te lopen.
Gisteravond in een cafe voetbalwedstrijd gezien München - Madrid. Met veel Spanjaarden en ook Duitsers. Ik was natuurlijk ook pro Duits, maar dat heeft niet geholpen dik verloren met 0 - 4.
Trouwens was wel weer prettig deze dagen Duits te spreken, een rijke taal . Johannes zei eens dass ist doch Märchenhaft nou dat klinkt toch sprookjesachtig.
Zusje vindt dat ik ben gaan lopen als een ..... ?
Op naar Santiago nog een kleine 20 km, de laatste stempel halen.
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
zondag 27 april 2014
Palais de Rai naar Castaneda
Vandaag van Palais de Rai naar Castaneda 23.5 km is de planning.
Gisteravond zaten wij in een populair restaurant bij wandelaars €9 drie gangen met wijn of bier en water.
Op een of andere manier kom je iedereen weer tegen gedurende de reis. Zo'n wandeling van een dikke 25 km splits je dan in drieën en in de cafés of onderweg zie je ze weer.
Het zijn veel korte oppervlakkige contacten. Sommige nationaliteiten hebben blijkbaar last van hun oren die spreken zeer hard. De Italianen zijn de luidste. Opvallend hoe populair de wandeling is ook bij jonge mensen. Die slapen in de herbergen en hebben lol met elkaar. Maar op een lange wandeling verspreid het zich goed en de stoere luid praters zijn op het eind van de middag heel wat stiller door de moeheid. Nou je ziet ook heel wat strompelaars, onvoldoende getraind, slechte kleding en schoeisel, maar ook gewoon de onderband van de rugzak los en dragen het volle gewicht op de schouders. Maar ja dat zonder bagage lopen is vrij populair bij de laatste 100 km wandelaars en huppelen je zo voorbij. De 200 km zijn wij dik gepasseerd ben blij dat zusje ook de bergen bij deze trip heeft meegenomen. Een week is wel kort, je merkt dat na ongeveer 6 dagen je geheel bent ingelopen. Je gaat nu ook veel gemakkelijker naar beneden en het tempo blijft constant. Een rugzak met inclusief max 8 kg is wel het prettigst. Als je in hotels logeert krijg je de kleren gemakkelijk droog, ik heb toch nog te veel bij me. Reduceren, reduceren is het advies als je gaat wandelen. Opvallend ook toch veel mensen welke al jaren met de Camino bezig zijn, bijvoorbeeld begonnen in Parijs en hebben het verdeeld in stukken met als einddoel Santiago.
Ik zag een vogeltje zitten en zong fantastisch, keek goed naar de kleur van zijn kopje en dacht kom jij uit Bol Swart, maar dacht nee het is een Spaanse?
http://m.youtube.com/watch?v=IY3lZYymg7w
http://m.youtube.com/watch?v=18oUkmyxZP8
Gisteren het vogeltje wat niet kon kakken was de schijtlijster.
Op de Camino kom je ook graven tegen van pelgrims welke tijdens de wandeling zijn overleden,
Dat zijn waarschijnlijk gelukkige mensen die op het juiste moment overleden zijn ...
Vandaag kreeg ik het trieste bericht dat de vriendin van mijn dochter Jitske na een niet te winnen strijd is overleden. Mijn gedachten zijn bij haar zoon Huub, haar man Daan, Catty, Theo en Merel.
Lieve dappere Jasmijn rust zacht
Foto's:
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
Gisteravond zaten wij in een populair restaurant bij wandelaars €9 drie gangen met wijn of bier en water.
Op een of andere manier kom je iedereen weer tegen gedurende de reis. Zo'n wandeling van een dikke 25 km splits je dan in drieën en in de cafés of onderweg zie je ze weer.
Het zijn veel korte oppervlakkige contacten. Sommige nationaliteiten hebben blijkbaar last van hun oren die spreken zeer hard. De Italianen zijn de luidste. Opvallend hoe populair de wandeling is ook bij jonge mensen. Die slapen in de herbergen en hebben lol met elkaar. Maar op een lange wandeling verspreid het zich goed en de stoere luid praters zijn op het eind van de middag heel wat stiller door de moeheid. Nou je ziet ook heel wat strompelaars, onvoldoende getraind, slechte kleding en schoeisel, maar ook gewoon de onderband van de rugzak los en dragen het volle gewicht op de schouders. Maar ja dat zonder bagage lopen is vrij populair bij de laatste 100 km wandelaars en huppelen je zo voorbij. De 200 km zijn wij dik gepasseerd ben blij dat zusje ook de bergen bij deze trip heeft meegenomen. Een week is wel kort, je merkt dat na ongeveer 6 dagen je geheel bent ingelopen. Je gaat nu ook veel gemakkelijker naar beneden en het tempo blijft constant. Een rugzak met inclusief max 8 kg is wel het prettigst. Als je in hotels logeert krijg je de kleren gemakkelijk droog, ik heb toch nog te veel bij me. Reduceren, reduceren is het advies als je gaat wandelen. Opvallend ook toch veel mensen welke al jaren met de Camino bezig zijn, bijvoorbeeld begonnen in Parijs en hebben het verdeeld in stukken met als einddoel Santiago.
Ik zag een vogeltje zitten en zong fantastisch, keek goed naar de kleur van zijn kopje en dacht kom jij uit Bol Swart, maar dacht nee het is een Spaanse?
http://m.youtube.com/watch?v=IY3lZYymg7w
http://m.youtube.com/watch?v=18oUkmyxZP8
Gisteren het vogeltje wat niet kon kakken was de schijtlijster.
Op de Camino kom je ook graven tegen van pelgrims welke tijdens de wandeling zijn overleden,
Dat zijn waarschijnlijk gelukkige mensen die op het juiste moment overleden zijn ...
Vandaag kreeg ik het trieste bericht dat de vriendin van mijn dochter Jitske na een niet te winnen strijd is overleden. Mijn gedachten zijn bij haar zoon Huub, haar man Daan, Catty, Theo en Merel.
Lieve dappere Jasmijn rust zacht
Foto's:
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
Portomarin naar Palais de Rei
Portomarin naar Palais de Rei 25.5 km is de planning. De benen zijn stijf, maar goed ingesmeerd met vette crème en voltare crème dan moet het weer gaan lukken. Ben benieuwd wat voor ontbijt, dit is een groot hotel hopelijk een buffet met fruit en eieren.
Wij liepen door een heksenbos, in Galicië zegt men " ik geloof niet in heksen, maar ze zijn er wel. Daarna kwam een stoer Olmen woud, ik heb hem er niet in zien zitten? Maar boven in de heuvels hebben wij die andere zachtjes gehoord?
Veel heuvelachtige paden met se gelijke uitzichten als gisteren, eergisteravond ontmoette wij een leuke groep van 8 Portugese mannen en die kwamen wij gisteravond weer tegen en eentje had een lekke zool liep op gympies. Tja met al die stenen, moet je goede stevige zolen hebben. Begin me al een beetje een globetrotter te voelen met al die beginnelingen die alleen de 100 km willen doen. Ze komen overal vandaan Mexico, Japan, Korea, Australie, Hongarije, Italia, Frankrijk, Finland, USA, Nederland, Duitsland, Finland. Dit is wat ik mij herinner.
Vandaag is het 27.2 km geworden, we zijn moe. Tijd voor een goede maaltijd.
Adios
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
Wij liepen door een heksenbos, in Galicië zegt men " ik geloof niet in heksen, maar ze zijn er wel. Daarna kwam een stoer Olmen woud, ik heb hem er niet in zien zitten? Maar boven in de heuvels hebben wij die andere zachtjes gehoord?
Veel heuvelachtige paden met se gelijke uitzichten als gisteren, eergisteravond ontmoette wij een leuke groep van 8 Portugese mannen en die kwamen wij gisteravond weer tegen en eentje had een lekke zool liep op gympies. Tja met al die stenen, moet je goede stevige zolen hebben. Begin me al een beetje een globetrotter te voelen met al die beginnelingen die alleen de 100 km willen doen. Ze komen overal vandaan Mexico, Japan, Korea, Australie, Hongarije, Italia, Frankrijk, Finland, USA, Nederland, Duitsland, Finland. Dit is wat ik mij herinner.
Vandaag is het 27.2 km geworden, we zijn moe. Tijd voor een goede maaltijd.
Adios
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
vrijdag 25 april 2014
Sarria naar Portomarin
Vandaag de planning 23.3 km waarbij wij de 100 km paal naar Santiago gaan passeren. 18 mm regen is voorspeld . Galicië is heel groen......
Veel bospaden zoals gisteren en wij zullen meer wandelaars gaan zien want 100km is de minimale afstand wat je als wandelaar moet afleggen om De Compostela te kunnen krijgen, de groot begeerde oorkonde.
Het hoost van de regen, geen zin om weg te gaan
Het begon met regen, maar de grootste hoosbui was voorbij, het landschap doet denken aan Bretagne en Zuid Engeland, veel akkers en weiden afgescheiden door stenen muurtjes. Het is duidelijk dat je op de toeristische route komt. Veel mensen beginnen bij Sarria, vijf dagen lopen en je krijgt de oorkonde en goed te doen van ene weekend naar andere weekend. Vaak georganiseerde reizen met bagage transport. Wij lopen met 10 kg op de rug. Ik hoorde van een Italiaan € 600 voor hele week all in met taxi transport van Santiago naar Sarria om te beginnen.
Heuvelachtig lief landschap. Later op de dag zon en met een heerlijke koolsoep als lunch is het genieten. De benen en voeten waren vandaag moe, logisch gisteren 29 km en vandaag toch nog 23,2 km.
Ja dan huppelen al die verse wandelaars, zonder bagage en verse benen je gemakkelijk voorbij.
Vanmorgen bij ons ontbijt in het hotel was ook een knappe slanke Italiaanse dame, vers aangekomen alleen. Maar had haar lange mooie benen in een stretch jeans broek gestoken, daarboven een modieuze wollen trui. Geen regen kleding, ik wilde haar nog mijn reserve Fläll Räven broek en Odlo ondergoed aanbieden, want haar kleding was een drama. Maar een dame met ontbijt je onderbroek aanbieden is ook niet al te charmant, dus ik liet het over aan de Camino om het haar te vertellen.
Met al die koeienstront op de weg
moesten wij aan de volgende vogel denken?
Er was een vogeltje
Dat kon niet kakken
Er was een veertje
Aan zijn poepertje
Blijven plakken
Hij zei verdie,
Hij zei verda,
Hij zei verdomme
Hoe is dat veertje aan mijn
Poepertje gekomen
Mocht je een ..... zijn dan kan je toch gerust de Camino doen?
Wij gaan aan een biertje, de was is gedaan, de voeten verzorgd. Ik ga Mira mijn kleindochter bellen die is jarig op Koningsdag.
Adios, Enrique
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
Veel bospaden zoals gisteren en wij zullen meer wandelaars gaan zien want 100km is de minimale afstand wat je als wandelaar moet afleggen om De Compostela te kunnen krijgen, de groot begeerde oorkonde.
Het hoost van de regen, geen zin om weg te gaan
Het begon met regen, maar de grootste hoosbui was voorbij, het landschap doet denken aan Bretagne en Zuid Engeland, veel akkers en weiden afgescheiden door stenen muurtjes. Het is duidelijk dat je op de toeristische route komt. Veel mensen beginnen bij Sarria, vijf dagen lopen en je krijgt de oorkonde en goed te doen van ene weekend naar andere weekend. Vaak georganiseerde reizen met bagage transport. Wij lopen met 10 kg op de rug. Ik hoorde van een Italiaan € 600 voor hele week all in met taxi transport van Santiago naar Sarria om te beginnen.
Heuvelachtig lief landschap. Later op de dag zon en met een heerlijke koolsoep als lunch is het genieten. De benen en voeten waren vandaag moe, logisch gisteren 29 km en vandaag toch nog 23,2 km.
Ja dan huppelen al die verse wandelaars, zonder bagage en verse benen je gemakkelijk voorbij.
Vanmorgen bij ons ontbijt in het hotel was ook een knappe slanke Italiaanse dame, vers aangekomen alleen. Maar had haar lange mooie benen in een stretch jeans broek gestoken, daarboven een modieuze wollen trui. Geen regen kleding, ik wilde haar nog mijn reserve Fläll Räven broek en Odlo ondergoed aanbieden, want haar kleding was een drama. Maar een dame met ontbijt je onderbroek aanbieden is ook niet al te charmant, dus ik liet het over aan de Camino om het haar te vertellen.
Met al die koeienstront op de weg
moesten wij aan de volgende vogel denken?
Er was een vogeltje
Dat kon niet kakken
Er was een veertje
Aan zijn poepertje
Blijven plakken
Hij zei verdie,
Hij zei verda,
Hij zei verdomme
Hoe is dat veertje aan mijn
Poepertje gekomen
Mocht je een ..... zijn dan kan je toch gerust de Camino doen?
Wij gaan aan een biertje, de was is gedaan, de voeten verzorgd. Ik ga Mira mijn kleindochter bellen die is jarig op Koningsdag.
Adios, Enrique
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
donderdag 24 april 2014
Van Triacastela naar Sarria
Van Triacastela naar Sarria zal geen bijzonder traject worden, wij hebben al 140 km afgelegd, 18 km is de planning vandaag. De grootste zorg is de regen die voorspeld is. Het wandelpad is veranderd in een modderslagveld. Dus we zullen wel de geasfalteerde wegen nemen. Tegenover ons zit een herberg en veel gasten kwamen gisteravond eten en opwarmen in ons hotel. De kachel brandt hier overal en warme soep is dan heel welkom. Alles droog dus we kunnen er regen aan.
Een compleet andere dag geworden a29 km gelopen de beschrijving in het boek klopt niet. Ik had het al op mijn gps gezien, maar wil de analoge mensen niet dwarsljggen. Bijzondere mooie bospaden het heet een vlakke etappe nou ik kan je verzekere dat het niet zo vlak als een weg in de polder, Gaat flink omhoog en naar beneden. De wandeling is gratis, maar zeker niet voor niets geweest. Weer veel vogels, geen Pappagaai maar wel een verdwaalde uit Vlaanderen?
Je ziet geen wild, zelfs geen twee bruine ogen in het struikgewas. Logisch ik ben geen jager dan kijken ze mij ook niet aan?
Als je meer van deze wandeling wil op snuiven, dan moet je dit traject doen. Heerlijk geurende en bloeiende knoflook. Als de eetbare bladeren ruikt en proeft dan denk je snel aan knoflooksoep met gesmolten kaas en nootmuskaat.
Behoorlijk koud onderweg, miezer regen. Een bezoek aan een oud klooster van monniken was een. groot contrast met de kmoflooksoep.
De schoenen uit en crocs sandalen aan is een traktatie. Ik heb blijkbaar een slechte kwaliteit lederen riem, lubbert uit en ik moet met de priem van mijn zakmes een gaatje erbij maken.
De kachel brandt een borrel en. een stevige hap hebben wij verdiend
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
Van O Cebreiro naar Triacastela
Van mijn zangkoor facebook.com/whalecitysound heb ik twee Leki Nordic wandelstokken gekregen, daar loop ik heerlijk mee. Ik ben één met mijn stokken. De meeste mensen hebben één of twee wandelstokken bij zich. Trekking Sticks en geen Nordic. Trekking hebben grotere en dikkere onderpunten ook met kapjes tegen modder en sneeuw. Je kan de Trekking Sticks ook gebruiken als het Nordic systeem. Contra met de voetstap neerzetten en je armen gebruiken om af te zetten. Op youtube zijn goede filmpjes over Nordic walking. Voor deze wandeling zou ik Trekking adviseren en zelf bepalen met het uitschuifbare systeem wat het prettigst is. Natuurlijk lopen er ook pelgrims zonder stok, maar het symbool van de pelgrim is met wandelstok.....
En als je ze niet meer wil gebruiken kan je ze altijd weer ingeschoven op je rugzak binden. Het Nordic systeem heeft schuine onderpunten, maar worden ook rechter door de slijtage van het zware traject.
Om de Compostela oorkonde te krijgen moet je stempels verzamelen op je pelgrimspas. Minimaal moet je 100 km afleggen met als eindpunt Santiago. Veel wandelaars lopen ook alleen en overnachten in de pelgrims herbergen met openbare snurk slaapzalen. Als je alleen bent dan zal je gemakkelijker aanspraak hebben in een herberg. Maar het comfort van hostels waar wij in slapen vind ik zeer aangenaam en ik heb ook heel gezellige medewandelaars.
Je komt allerlei nationaliteiten tegen, veel lopen al jaren iedere keer één traject. Minimaal twee weken lijkt mij prettig, nu is voor mij Santiago nog lekker ver weg en ik geniet van iedere stap richting het westen. Wel op advies van de dochters van mijn zus, welke ervaren Camino wandelaars zijn lage bergschoenen, mijn Meindl schoenen zijn perfect.
Als je meer wil weten koop dan het informatieve boekje Spaanse St. Jacobsroute van Cordula Rabe 41 etappes Rotherwandelgidsen.
Zo te krijgen bij Bol.com
O Ceibreiro naar Triacastela 22 km gepland. Waarin nog de passen San Roque en Alto do Poio met enkele inspannende beklimmingen. Dan moeten de mooie uitzichten komen over het Galicische bergland met eindbestemming het warme dal van 1378 meter naar 671 meter.
De drie bergpassen welke wij vandaag gedaan hebben waren goed te doen maar in de vroege morgen ging het flink omhoog. De gebakken eieren waren gelijk verstookt. De zingende vogels verwelkomde ons met hun hoogste lied, eentje zang zelfs uit volle borst; "tikt tegen het raam tik, tik, tik" ?
De bloeiende sleutelbloemen en wilde narcissen waren een plaatje voor deze pelgrims. Ik had gezegd het warme dal wacht beneden op ons, maar de natuurkunde ging haar werk doen de opstijgende lucht koelde af en ontlaadde haar water in de vorm van regen en de sneeuw blies in ons gezicht.
De wandelpaden veranderde snel in modderpaden vermengd met koeienstront en naar beneden stromend bruin water. De koeien met kalveren mochten op stal onder leiding van een blaffende herdershond. Wij hadden hem al eerder horen zingen, maar om klokslag vier bleef hij warm achter zijn deurtje? Maar de kachel brandde in ons hotel dus de schoenen heerlijk weer warm en droog en de sokken hoef ik niet in mijn bed uit te nodigen. Morgen naar Sarria is 100 km van Santiago, dat moet gelopen worden om de absolutie te krijgen.
24 km is het vandaag geworden
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
En als je ze niet meer wil gebruiken kan je ze altijd weer ingeschoven op je rugzak binden. Het Nordic systeem heeft schuine onderpunten, maar worden ook rechter door de slijtage van het zware traject.
Om de Compostela oorkonde te krijgen moet je stempels verzamelen op je pelgrimspas. Minimaal moet je 100 km afleggen met als eindpunt Santiago. Veel wandelaars lopen ook alleen en overnachten in de pelgrims herbergen met openbare snurk slaapzalen. Als je alleen bent dan zal je gemakkelijker aanspraak hebben in een herberg. Maar het comfort van hostels waar wij in slapen vind ik zeer aangenaam en ik heb ook heel gezellige medewandelaars.
Je komt allerlei nationaliteiten tegen, veel lopen al jaren iedere keer één traject. Minimaal twee weken lijkt mij prettig, nu is voor mij Santiago nog lekker ver weg en ik geniet van iedere stap richting het westen. Wel op advies van de dochters van mijn zus, welke ervaren Camino wandelaars zijn lage bergschoenen, mijn Meindl schoenen zijn perfect.
Als je meer wil weten koop dan het informatieve boekje Spaanse St. Jacobsroute van Cordula Rabe 41 etappes Rotherwandelgidsen.
Zo te krijgen bij Bol.com
O Ceibreiro naar Triacastela 22 km gepland. Waarin nog de passen San Roque en Alto do Poio met enkele inspannende beklimmingen. Dan moeten de mooie uitzichten komen over het Galicische bergland met eindbestemming het warme dal van 1378 meter naar 671 meter.
De drie bergpassen welke wij vandaag gedaan hebben waren goed te doen maar in de vroege morgen ging het flink omhoog. De gebakken eieren waren gelijk verstookt. De zingende vogels verwelkomde ons met hun hoogste lied, eentje zang zelfs uit volle borst; "tikt tegen het raam tik, tik, tik" ?
De bloeiende sleutelbloemen en wilde narcissen waren een plaatje voor deze pelgrims. Ik had gezegd het warme dal wacht beneden op ons, maar de natuurkunde ging haar werk doen de opstijgende lucht koelde af en ontlaadde haar water in de vorm van regen en de sneeuw blies in ons gezicht.
De wandelpaden veranderde snel in modderpaden vermengd met koeienstront en naar beneden stromend bruin water. De koeien met kalveren mochten op stal onder leiding van een blaffende herdershond. Wij hadden hem al eerder horen zingen, maar om klokslag vier bleef hij warm achter zijn deurtje? Maar de kachel brandde in ons hotel dus de schoenen heerlijk weer warm en droog en de sokken hoef ik niet in mijn bed uit te nodigen. Morgen naar Sarria is 100 km van Santiago, dat moet gelopen worden om de absolutie te krijgen.
24 km is het vandaag geworden
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
dinsdag 22 april 2014
Trabadelo naar O Cebreio
Van Trabadelo naar O Cebreio gaat het van 584 meter naar 1306 meter.
De koningsetappe zegt men, de grootste bergetappe. 18 km is de planning, veel geasfalteerde straten en constant klimmen omhoog. Het miezert, maar dat is niet erg. Lekker koel en zachtjes tikt de regen tegen mijn regenjack ritme van de eenzaamheid. Tijdens de wandeling praten wij veel over allerlei onderwerpen. Zo ook over het nut van brandende kaarsjes neer zetten in een kerk voor een bijzondere wens voor iemand die ons na aan het hart staat.
Onze conclusie is: alles wat iemand in zijn leven doet heeft een impact op het veranderen van de hele wereld. Dus ook het neerzetten van brandende kaarsjes.
Ja in de discussie kwam ook naar voren als je een massief stuk in miljarden deeltjes verdeeld, welke massa is dan groter? Het massieve stuk of de gezamenlijke deeltjes? Het antwoord van Johannes is, de
gezamenlijke deeltjes. Nu is natuurkunde nooit mijn sterkste punt geweest. Ik vroeg als ik mijn gebakken ei nu in miljard stukjes deel heb ik dan meer gebakken ei? Dat is ook niet waar, dus het klopt natuurkunde is niet mijn sterkste punt.
Eerste 10 km van 560 naar 700 meter, vervolgens 5 km door een slingerend bospad naar 926 meter.
Pauze met een warm bord linzen en een glas rode wijn. Wederom bijzonder mooi met bomen bedekt met IJslands mos, het mos welke wij vroeger bij de kribbe hadden van de kerststal. Een bewijs hoe schoon de lucht is hier, anders was er geen IJslands mos. Veel naar beneden kletterende beekjes met gesmolten sneeuwwater.
Ik moet nodig weer een cd gaan beluisteren met vogelgeluiden. Zo bijzonder al die zingende vogels.
Maar wij hebben gehoord: "Dudeljo klinkt mijn lied, Dudejo en anders niet" nu weet iedereen natuurlijk welke vogel dit is?
De voeten doen het prima, dat komt zeker door, nagels kort, de avond van te voren na het bad of douche insmeren met Gehwol voetcrème. dit op advies van een ervaren vierdaagse loper. Ruikt naar kamfer Spiritus, maakt de huid stevig. Toch het aller belangrijkste is schone sokken. Gewoon direct bij aankomst in warm water uitspoelen, uitwringen, oprollen in een droge handdoek. Er opstaan en ophangen. Vannacht om vier uur waren ze nog wat klam. Ik heb ze uitgenodigd om te komen slapen onder mijn warme billen en werden dan ook warm, droog en gelukkig wakker om zes uur toen de wekker ging.
Wij gaan weer verder naar boven, je hebt wandelaars welke liever naar beneden gaan en anderen liever naar boven. Beneden is vaak een warm dal, ben benieuwd wat het boven voor bijzonders geeft.
Boven gekomen op 1300 meter een oud bergdorp met een Spartaanse kerk, welke alle koude stormen aan kan. De wind waait guur, een kop warme thee en vervolgens naar de kerk. De kaarsen aan gestoken met onze wensen. De mis voor de pelgrims, een dienst in het Spaans met drie heren en 12 bezoekers in de kerk. De pelgrims zitten aan de potten bier en zitten niet in de kerk! Vervolgens aan een verdiende maaltijd. Ik ben door de 100km grens, nog maar 160 naar Santiago.
De kachel brandt in de kamers van het uitstekend hotel alles georganiseerd door lieve grote zus. Alle adressen staan in de eerste foto.
Het is 20 km geworden, morgen nog een berg etappe met twee kleine toppen en de bergen zijn voorbij.
Op naar Santiago het beloofde land. Wij zijn nu in Galicië.
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
De koningsetappe zegt men, de grootste bergetappe. 18 km is de planning, veel geasfalteerde straten en constant klimmen omhoog. Het miezert, maar dat is niet erg. Lekker koel en zachtjes tikt de regen tegen mijn regenjack ritme van de eenzaamheid. Tijdens de wandeling praten wij veel over allerlei onderwerpen. Zo ook over het nut van brandende kaarsjes neer zetten in een kerk voor een bijzondere wens voor iemand die ons na aan het hart staat.
Onze conclusie is: alles wat iemand in zijn leven doet heeft een impact op het veranderen van de hele wereld. Dus ook het neerzetten van brandende kaarsjes.
Ja in de discussie kwam ook naar voren als je een massief stuk in miljarden deeltjes verdeeld, welke massa is dan groter? Het massieve stuk of de gezamenlijke deeltjes? Het antwoord van Johannes is, de
gezamenlijke deeltjes. Nu is natuurkunde nooit mijn sterkste punt geweest. Ik vroeg als ik mijn gebakken ei nu in miljard stukjes deel heb ik dan meer gebakken ei? Dat is ook niet waar, dus het klopt natuurkunde is niet mijn sterkste punt.
Eerste 10 km van 560 naar 700 meter, vervolgens 5 km door een slingerend bospad naar 926 meter.
Pauze met een warm bord linzen en een glas rode wijn. Wederom bijzonder mooi met bomen bedekt met IJslands mos, het mos welke wij vroeger bij de kribbe hadden van de kerststal. Een bewijs hoe schoon de lucht is hier, anders was er geen IJslands mos. Veel naar beneden kletterende beekjes met gesmolten sneeuwwater.
Ik moet nodig weer een cd gaan beluisteren met vogelgeluiden. Zo bijzonder al die zingende vogels.
Maar wij hebben gehoord: "Dudeljo klinkt mijn lied, Dudejo en anders niet" nu weet iedereen natuurlijk welke vogel dit is?
De voeten doen het prima, dat komt zeker door, nagels kort, de avond van te voren na het bad of douche insmeren met Gehwol voetcrème. dit op advies van een ervaren vierdaagse loper. Ruikt naar kamfer Spiritus, maakt de huid stevig. Toch het aller belangrijkste is schone sokken. Gewoon direct bij aankomst in warm water uitspoelen, uitwringen, oprollen in een droge handdoek. Er opstaan en ophangen. Vannacht om vier uur waren ze nog wat klam. Ik heb ze uitgenodigd om te komen slapen onder mijn warme billen en werden dan ook warm, droog en gelukkig wakker om zes uur toen de wekker ging.
Wij gaan weer verder naar boven, je hebt wandelaars welke liever naar beneden gaan en anderen liever naar boven. Beneden is vaak een warm dal, ben benieuwd wat het boven voor bijzonders geeft.
Boven gekomen op 1300 meter een oud bergdorp met een Spartaanse kerk, welke alle koude stormen aan kan. De wind waait guur, een kop warme thee en vervolgens naar de kerk. De kaarsen aan gestoken met onze wensen. De mis voor de pelgrims, een dienst in het Spaans met drie heren en 12 bezoekers in de kerk. De pelgrims zitten aan de potten bier en zitten niet in de kerk! Vervolgens aan een verdiende maaltijd. Ik ben door de 100km grens, nog maar 160 naar Santiago.
De kachel brandt in de kamers van het uitstekend hotel alles georganiseerd door lieve grote zus. Alle adressen staan in de eerste foto.
Het is 20 km geworden, morgen nog een berg etappe met twee kleine toppen en de bergen zijn voorbij.
Op naar Santiago het beloofde land. Wij zijn nu in Galicië.
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
maandag 21 april 2014
Cacabelos naar Trabadelo
Vandaag een kleine 20 km in de planning, wel een stuk over de Camino Duro, met pittige klimmen en dalen, de conditie en stemming is goed. Mijn gps staat weer klaar, maar die heb je niet nodig. Goed aangegeven met Europese borden en gele verfpijlen, de blauwe pijlen de andere kant op is van Santiago de Compostella naar Lourdes. En mocht je fout lopen dan is er snel een boertje die roep no, no par la El Camino. Staat je bij een zebrapad en wil je een auto voorlaten, nee de auto blijft staat en en de vrouwelijke bijrijder draait het raampje open en roept Bon Camino. Het is niet druk met wandelaars, de Spaanse van het Paasweekend zijn weer hopelijk aan het werk. Je ziet ook veel mannen en vrouwen alleen de route doen. Daar zou ik nog over na moeten denken. Voor mezelf vind ik prettig dat ik schrijf dan kan ik het allemaal met fotos nog nalezen, zoveel indrukken en wil het niet vergeten. Geen eieren vanmorgen
De tocht is fantastisch, door lieflijke wijnvelden met gezichten zoals het eeuwenlang al geweest moet zijn. De vogels zingen zo mooi en als je probeert ze te bekijken dan blijven ze verscholen in het struikgewas. De bloeiende struiken ruiken zo heerlijk met al die verse zuurstof in de lucht dan begin je gewoon te hallucineren of te hyperventileren. Zo rook ik koffie van de geurende struiken, maar het kan ook gekomen zijn doordat ik alleen een boterham met wat jam als ontbijt had gekregen en al 10 km gelopen had. De lunch is in een park van gekochte kaas, ham, tomaat en vers brood. Een glas rode wijn gaat er beter in als een glas koud water. Vanmiddag de camino duro. De kuiten doen het goed met de magnesium van zusje en de voltare crème waar diclofenac in zit.
Na een uitgebreide lunch, bij een kerk waar Johannes de kerk heeft
getekend zijn wij begonnen aan de camino duro, dat gaat stijl 400 meter omhoog naar 930 meter en vervolgens weer 500 meter stijl naar beneden met dalingen van meer dan 10 %. Naar boven is fantastisch met volop bloemen eenmaal over de pas zijn de bloemen weg en alleen nog kastanje bossen. Uiteindelijk is het 24 km geworden een dag met zware ontberingen, maar de kuiten doen het goed, alleen begint de rugzak te striemen aan de schouders. Volgens de wandelspecialisten voel je na 100 km niets meer dan zijn de hersenen afgestompt. Ik ben bijna bij de 100 km. De vierdaagse heb ik al gehad. Tijdens de lunch was er een markt en zaten de lokalen heerlijk pulpo met wijn te eten, dat was mij te gortig.
Er is nog een optie om niet de camino duro te nemen, maar een straat weg door het dal, daarom staat ook op de camino duro een bord met de volgende tekst.
Camino muy duro solamente para los buenos caminantes
De weg is heel zwaar, alleen voor een goede wandelaar.
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
De tocht is fantastisch, door lieflijke wijnvelden met gezichten zoals het eeuwenlang al geweest moet zijn. De vogels zingen zo mooi en als je probeert ze te bekijken dan blijven ze verscholen in het struikgewas. De bloeiende struiken ruiken zo heerlijk met al die verse zuurstof in de lucht dan begin je gewoon te hallucineren of te hyperventileren. Zo rook ik koffie van de geurende struiken, maar het kan ook gekomen zijn doordat ik alleen een boterham met wat jam als ontbijt had gekregen en al 10 km gelopen had. De lunch is in een park van gekochte kaas, ham, tomaat en vers brood. Een glas rode wijn gaat er beter in als een glas koud water. Vanmiddag de camino duro. De kuiten doen het goed met de magnesium van zusje en de voltare crème waar diclofenac in zit.
Na een uitgebreide lunch, bij een kerk waar Johannes de kerk heeft
getekend zijn wij begonnen aan de camino duro, dat gaat stijl 400 meter omhoog naar 930 meter en vervolgens weer 500 meter stijl naar beneden met dalingen van meer dan 10 %. Naar boven is fantastisch met volop bloemen eenmaal over de pas zijn de bloemen weg en alleen nog kastanje bossen. Uiteindelijk is het 24 km geworden een dag met zware ontberingen, maar de kuiten doen het goed, alleen begint de rugzak te striemen aan de schouders. Volgens de wandelspecialisten voel je na 100 km niets meer dan zijn de hersenen afgestompt. Ik ben bijna bij de 100 km. De vierdaagse heb ik al gehad. Tijdens de lunch was er een markt en zaten de lokalen heerlijk pulpo met wijn te eten, dat was mij te gortig.
Er is nog een optie om niet de camino duro te nemen, maar een straat weg door het dal, daarom staat ook op de camino duro een bord met de volgende tekst.
Camino muy duro solamente para los buenos caminantes
De weg is heel zwaar, alleen voor een goede wandelaar.
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
zondag 20 april 2014
Molinaseca naar Cacabelos
23.7 Km is vandaag de planning, het moet niet zo interessant zijn als gisteren, dit omdat wij door een grote stad Ponferrada moeten. Eerst aan dos oevos fritas bevalt mij prima de gebakken eieren . Wij komen genoeg langs cafes waar we kunnen eten en drinken. Veel nemen wij niet mee als voedselvoorraad. Mijn wasje is droog sokken en Odlo ondergoed. Is weer koud in de morgen dus zelfde kleren als gisteren. Lange boek, onderhemd geen katoen, synthetisch dik overhemd met lange mouwen , dun North Face fleese jack en dun gore text. Mammut jack . Als de was niet droog is heb je een waslijntje aan je rugzak met spelden niet met knijpers die ik had meegenomen knijpers mogen niet van zusje. Wat ben ik blij dat ik wandel en niet fiets, als ik dat geploeter met hoge versnelling zie tegen de bergen op. Geef mij dan maar de rust van wandelen. Als je de rugzak goed aansnoert van boven en beneden dan zijn je schouderbanden vrij.
24 km is het geworden dus de planning was prima, mijn kuiten zijn als kokosnoten zo hard bij de afdaling dus van zusje moest ik naar de apotheek magnesium tabletten halen. Braaf gedaan en ik dans al weer, maar dat kan ook door een glaasje vino tinto komen. Toch een hele leuke wandeling door een stad, dorpen en wijn velden van de Bierzo. Fantastisch al die ooievaars, net zweefvliegtuigen boven de velden. Je hoeft hier geen mp3 player op de zangvogels in de velden is een lust voor het oor. Morgen weer interessant een stuk Camino Duro, nou mijn kuiten zijn al Duro dus ben benieuwd. Wij gaan weer aan een Pegrims menu van drie gangen met vrij water en wijn voor € 11, -
Een heerlijke dag met zon, wind en geen regen.
Salud
Enrique
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
24 km is het geworden dus de planning was prima, mijn kuiten zijn als kokosnoten zo hard bij de afdaling dus van zusje moest ik naar de apotheek magnesium tabletten halen. Braaf gedaan en ik dans al weer, maar dat kan ook door een glaasje vino tinto komen. Toch een hele leuke wandeling door een stad, dorpen en wijn velden van de Bierzo. Fantastisch al die ooievaars, net zweefvliegtuigen boven de velden. Je hoeft hier geen mp3 player op de zangvogels in de velden is een lust voor het oor. Morgen weer interessant een stuk Camino Duro, nou mijn kuiten zijn al Duro dus ben benieuwd. Wij gaan weer aan een Pegrims menu van drie gangen met vrij water en wijn voor € 11, -
Een heerlijke dag met zon, wind en geen regen.
Salud
Enrique
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
Rabanal del camino naar molinaseca
Vanmorgen vertrokken om 8 uur en 17 km afgelegd aankmst 14.00 en moeten nog 9 km. 1500
Meter hoog. Een bijzondere dag je begint op 700 m hoog ga naar 1500 meter hoog en weer terug naar
660 meter. Het was koud vanmorgen harde wind handschoenen zijn nodig. Gelukkig geen regen om half elf waren wij op 1500 meter . Daar staat een groot kruis Cruz de Ferro Manjarin met een hele berg met stenen de pelgrims nemen van thuis een steen mee en doen daar een wens. Mijn steen uit Wormer heb ik daar ook neergelegd . Om half elf in de kou een glas rode wijn met een stroopwafel en nog een spaanse koude pizza. Ik weet even het woord niet. Maar Ellen dat smaakt herrlijk en dan kan je weer verder. Het klimmen gaat mij goed af, maar afdalen over rotsige paden us zwaar. Ik ben 84 Kg en Johannes 20kg lichter. Iedere week rent hij ook nog 10km die danst naar beneden. Mijn grote zus Ineke doet het ook prima, wel heb ik weer mijn grote zus bij me . Dus ik mag niet op een koude steen gaan zitten enzo. Er wordt goed voor mij gezorgd. Na een lange dag is het heerlijk bier drinken op een terras bij een rivier . Ik ga aan het dinner, ik zal wel commentaar krijgen dat het meer over eten gaat dan de cultuur en het fantastische landschap een cadeau dat ik dit kan doen en ook de fysieke kracht er voor heb. Voeten doen het prima de kuiten zijn stram. De fotos staan bij de tweede dag hopelijk lukken de nieuwe ook. Bon camino, ola dat hoor je de hele dag Adios
Fotos
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
Meter hoog. Een bijzondere dag je begint op 700 m hoog ga naar 1500 meter hoog en weer terug naar
660 meter. Het was koud vanmorgen harde wind handschoenen zijn nodig. Gelukkig geen regen om half elf waren wij op 1500 meter . Daar staat een groot kruis Cruz de Ferro Manjarin met een hele berg met stenen de pelgrims nemen van thuis een steen mee en doen daar een wens. Mijn steen uit Wormer heb ik daar ook neergelegd . Om half elf in de kou een glas rode wijn met een stroopwafel en nog een spaanse koude pizza. Ik weet even het woord niet. Maar Ellen dat smaakt herrlijk en dan kan je weer verder. Het klimmen gaat mij goed af, maar afdalen over rotsige paden us zwaar. Ik ben 84 Kg en Johannes 20kg lichter. Iedere week rent hij ook nog 10km die danst naar beneden. Mijn grote zus Ineke doet het ook prima, wel heb ik weer mijn grote zus bij me . Dus ik mag niet op een koude steen gaan zitten enzo. Er wordt goed voor mij gezorgd. Na een lange dag is het heerlijk bier drinken op een terras bij een rivier . Ik ga aan het dinner, ik zal wel commentaar krijgen dat het meer over eten gaat dan de cultuur en het fantastische landschap een cadeau dat ik dit kan doen en ook de fysieke kracht er voor heb. Voeten doen het prima de kuiten zijn stram. De fotos staan bij de tweede dag hopelijk lukken de nieuwe ook. Bon camino, ola dat hoor je de hele dag Adios
Fotos
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
zaterdag 19 april 2014
Astorga Ramanal del Camino
Dit is een beschrijving van een wandeling van Astorga naar Santiago de Compostella, met mijn zus Ineke en haar man Johannes.
Vandaag 21 km gelopen in 4:42 uur en 1.5 uur pauze. Het gaat prima mooi weer en geen regen . Gezellig met Ineke en Johannes. Ze weten veel over wandelen zo geleerd dat je de onder en bovenband van de rugzak heel strak moet aantrekken, dan rust je rugzak op je heupen en zijn je schouders eigenlijk onbelast. Johannes is architect en weet veel dus we praten veel. Vanmorgen begonnen met twee gebakken eieren, maar onderweg is ook veel te krijgen. Tussen de middag gebakken aardappelen met ui en ei met brood heerlijk. Vlak voor onze aankomst zijn we gestopt bij een beekje en haalde Johannes een fles wijn te voorschijn met een stuk een stuk chocolade van oma ging dat prima. Het wandelpad is een plat vlak klimmend van 600 naar 1000 meter. Veel wandelaars maar je hebt er geen last van. Het is ook paasweekend dus je hebt veel Spaanse wandelaars iedereen wenst elkaar Bon Camino. Morgen een zware dag van 26 km met stijle klim naar 1500 meter.
Hier moeten de fotos instaan als het goed is:
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
Vandaag 21 km gelopen in 4:42 uur en 1.5 uur pauze. Het gaat prima mooi weer en geen regen . Gezellig met Ineke en Johannes. Ze weten veel over wandelen zo geleerd dat je de onder en bovenband van de rugzak heel strak moet aantrekken, dan rust je rugzak op je heupen en zijn je schouders eigenlijk onbelast. Johannes is architect en weet veel dus we praten veel. Vanmorgen begonnen met twee gebakken eieren, maar onderweg is ook veel te krijgen. Tussen de middag gebakken aardappelen met ui en ei met brood heerlijk. Vlak voor onze aankomst zijn we gestopt bij een beekje en haalde Johannes een fles wijn te voorschijn met een stuk een stuk chocolade van oma ging dat prima. Het wandelpad is een plat vlak klimmend van 600 naar 1000 meter. Veel wandelaars maar je hebt er geen last van. Het is ook paasweekend dus je hebt veel Spaanse wandelaars iedereen wenst elkaar Bon Camino. Morgen een zware dag van 26 km met stijle klim naar 1500 meter.
Hier moeten de fotos instaan als het goed is:
https://picasaweb.google.com/111348553188048988877/Santiago02?authkey=Gv1sRgCLDduLaZ3aKyUw
Abonneren op:
Posts (Atom)